OpenGov, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, και "επιστροφή στην κανονικότητα"

Tweet

Ανακοινώθηκε χθές και πήρε ευρεία δημοσιότητα στα ΜΜΕ, η παραίτηση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ Θανάση Ζηλιασκόπουλου. Όλα τα ΜΜΕ που αναφέρθηκαν στην παραίτηση αυτή έκαναν εκτενή αναφορά στην επιτυχή θητεία του ΘΖ στο πόστο που κατείχε. Η μεγαλύτερη επιτυχία του, όπως γράφουν, είναι ότι παρέλαβε τον οργανισμό με ζημιές 230 εκ. ευρώ και τον παραδίδει κερδοφόρο. Τα αποτελέσματα και οι δραστηριότητες κατά την διάρκεια της θητείας του αναφέρονται αναλυτικά σε πολλά δημοσιεύματα, (π.χ. εδώ). Αναφέρεται επίσης, ότι ο νυν Υπουργός Υποδομών είχε αφήσει από καιρό να εννοηθεί ότι θα τον αντικαθιστούσε με πρόσωπο δικής του εμπιστοσύνης. (Προφανώς, κριτήριο είναι η «προσωπική εμπιστοσύνη» και όχι η ικανότητα και η απόδοση).

Σε μερικά μόνο από τα δημοσιεύματα, γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι ο ΘΖ ανέλαβε το 2010. Κανένα όμως από τα δημοσιεύματα, ακόμα και αυτά των μεγάλων εφημερίδων, δεν κάνει αναφορά στο γεγονός ότι ο ΘΖ επελέγη με την διαδικασία του OpenGov. Δεν προβληματίζονται καν για το κατά πόσον η επιτυχής επιλογή οφείλεται –ενδεχομένως- και στην διαδικασία με την οποία έγινε. Ως και αν ο ΘΖ βρέθηκε στην θέση αυτή με κάποιο μαγικό τρόπο.

Αυτό δεν το βρίσκω παράξενο, γιατί η οποιαδήποτε καινοτόμος πρωτοβουλία της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν έχει πλέον καμμία τύχη αναγνώρισης στα ΜΜΕ. Μου προκαλεί, όμως, εντύπωση ότι για την «παραίτηση» του ΘΖ εξέδωσαν ανακοινώσεις και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως (ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ) να κάνει αναφορά στην κυβέρνηση που τον επέλεξε και στην διαδικασία με την οποία αυτός επελέγη. Μια διαδικασία που για πρώτη φορά ήταν ανοικτή και χρησιμοποίησε τα βιογραφικά των ενδιαφερομένων ως βασικό κριτήριο επιλογής.

Θα ήταν ίσως χρήσιμο να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή στην επιλογή αυτή. Για την συγκεκριμένη θέση, υπεβλήθησαν συνολικά 81 υποψηφιότητες. Η διαδικασία αξιολόγησης ολοκληρώθηκε στις 4/1/2010. Μεταξύ των 81 υποψηφίων υπήρχαν 3 που ξεχώριζαν. Ο Ζηλιασκόπουλος είχε την καλύτερη αντικειμενική αξιολόγηση σε σχέση με σπουδές, επαγγελματική εμπειρία, προηγούμενη δραστηριότητα, κ.λ.π. Στις 11/1/2010, ο τότε Υπουργός, Δημήτρης Ρέππας, υπέβαλε στον Πρωθυπουργό την πρότασή του για την συγκρότηση του ΔΣ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε. Για Πρόεδρο πρότεινε τον Ζηλιασκόπουλο, που ήταν πρώτος και στην αξιολόγηση του OpenGov. Στην πρότασή του αυτή πήρε υπ’ όψη του όχι μόνο την αντικειμενική αξιολόγηση που του είχα αποστείλει, αλλά και μια σειρά από άλλες παραμέτρους που αφορούσαν την καταλληλότητα των υποψηφίων.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον επίσης, είναι ότι στην πρότασή του όχι μόνο υπέδειξε τα πρόσωπα που θα έπρεπε να καταλάβουν τις θέσεις του Προέδρου και των μελών του ΔΣ, αλλά συνέστησε και την μείωση των αποδοχών του Προέδρου κατά 50% περίπου. (Θα είχε ενδιαφέρον να δημοσιοποιηθούν οι αποδοχές των προκατόχων του ΘΖ και κάποια αξιολόγηση της θητείας τους. Ίσως αυτό θα βοηθήσει τους ειδικούς να δούν μια ακόμα διάσταση της κατάστασης που παρέλαβε η κυβέρνηση Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2009).

Μετά την «παραίτηση» Ζηλιασκόπουλου, αναρωτιέμαι με ποια κριτήρια θα επιλέξει ο Υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων Χρ. Σπίρτζης τον διάδοχό του. Θα είναι χρήσιμο και εδώ να γίνει μία σύγκριση των διαδικασιών για να δούμε αν το 2015 διαφέρει σε τίποτα από το 2007 και αν η παρένθεση της περιόδου 2009-2011 με διαδικασίες όπως το OpenGov έχει κλείσει οριστικά.

ΥΓ. Μου δίνεται για ακόμη μια φορά η ευκαιρία να τονίσω την εξαιρετική συνεργασία με τον Δ. Ρέππα στο θέμα του OpenGov. Ήταν ο Υπουργός, ο οποίος σεβάσθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος όλα τα στάδια της διαδικασίας και με τον οποίο είχα την καλύτερη συνεργασία. Δεν ήταν νομίζω τυχαίο ότι οι οργανισμοί που είχε στην εποπτεία του είχαν ίσως την καλύτερη απόδοση από όλους τους οργανισμούς που εποπτεύονταν από οποιοδήποτε άλλο Υπουργείο.

ΥΓ2. Δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω προσωπικά τον κ. Ζηλιασκόπουλο. Ήταν μια από τις αδυναμίες του OpenGov (δεν υπήρχε χρόνος για συνεντεύξεις με όλους τους επικρατέστερους υποψηφίους για κάθε μια από τις πάνω από 3000 θέσεις που προκηρύχθησαν. Έγινε μόνο για κάποιες από αυτές). Η αδυναμία αυτή όμως –όπως και αρκετές άλλες- ωχριούν μπροστά στην κατάσταση που προηγήθηκε του  OpenGov και σ’ αυτήν που ακολούθησε το OpenGov.

ΥΓ3. Μια και όπως φαίνεται η εποχή του OpenGov έχει κλείσει οριστικά, ίσως είναι καιρός να οργανώσουμε ένα συνέδριο στο οποίο όσα στελέχη της διοίκησης επελέγησαν με την διαδικασία αυτή να αποτυπώσουν τις εμπειρίες τους. Για την Ιστορία.