Μια νέα περίπτωση λογοκλοπής σε διδακτορική διατριβή στην Γερμανία αναδεικνύει την έκταση του φαινομένου. Αυτή την φορά αφορά πρόσωπο ελληνικής καταγωγής, την Μαργαρίτα Μαθιοπούλου, που μάλιστα προχώρησε σε ακαδημαϊκή καρριέρα.
Η ανακοίνωση του πανεπιστημίου της Βόννης με την οποία ανακαλείται το διδακτορικό που της απενεμήθη είναι σαφής. Σύμφωνα με αυτήν το 46.3% της διατριβής είναι προϊόν λογοκλοπής.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, περιήλθε στην αντίληψή μου και άλλο παρόμοιο περιστατικό που αφορά τον ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτή των Γερμανών Ελευθέρων Δημοκρατών Γιώργο Χατζημαρκάκη (κατά σύμπτωση, πρόκειται και πάλι για διδακτορική διατριβή από το πανεπιστήμιο της Βόννης). Στην περίπτωση αυτή το 71.58% της διατριβής ήταν προϊόν λογοκλοπής.
Φαίνεται ότι στις πολιτικές επιστήμες ανθεί το φανόμενο. (Για να είμαι δίκαιος όμως δεν γνωρίζω τα ποσοστά ανάκλησης διδακτορικών ανά επιστήμη).
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η αντίδραση των προσώπων που αφορά η ανάκληση.
Η Μ. Μαθιοπούλου δήλωσε ότι θα προσβάλει δικαστικά την απόφαση. Το θέμα όμως είναι καθαρά ακαδημαϊκό. Οταν το ίδιο το πανεπιστήμιο που απένειμε τον τίτλο τον ανακαλεί δεν μπορώ να αντιληφθώ τον ρόλο των δικαστηρίων. Εκτός και αν τίθεται θέμα παραγραφής.
Ο Χατζημαρκάκης από το άλλο μέρος φέρεται να δήλωσε ότι θα ξαναγράψει την διατριβή, ως και αν το θέμα δεν είναι η λογοκλοπή, αλλά το εάν μπορεί να συγγράψει μια διδακτορική διατριβή.
Δυστυχώς, φαίνεται ότι οι κανόνες ακαδημαϊκής δεοντολογίας αγνούνταν από τους λογοκλόπους και όταν διέπρατταν το αδίκημα αλλά και όταν αυτό απεκαλύφθη.
Friday, April 20, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
