http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_
Σ'αυτό φαίνεται η διαχρονική εξέλιξη των polls από διαφορετικές εταιρείες, με ταυτόχρονα milestones για σημαντικά γεγονότα. Φερ' ειπείν, φαίνεται πώς ο Ομπάμα προηγείται ελαφρώς του ΜακΚείν μέχρι να ξεσπάσει η ιστορία με τον πάστορα - και λίγο μετά ο ΜακΚειν παίρνει σημαντικό προβάδισμα.
Θυμήθηκα έτσι την ιστορία εκείνη με τον πάστορα, που πραγματικά θα μπορούσε να είναι show-stopper για τον Ομπάμα. Επίσης θυμήθηκα τον πόλεμο λάσπης από πλευράς Χίλαρι με την κυκλοφορία μίας φωτογραφίας του Ομπάμα να φορά μία παραδοσιακή φορεσιά σε επίσκεψή του στο εξωτερικό, υποννοώντας ότι είναι practicing μουσουλμάνος.
Και το σημαντικό που μου προέκυψε είναι ότι αναγκάστηκα να τα θυμηθώ αυτά, αφού δεν είναι πλέον στην πολιτική ατζέντα! Η Χίλαρι έκανε καλό στον Ομπάμα, όχι γιατι τον σκληραγώγησε (όπως εκείνη έλεγε) αλλά επειδή πρόλαβε να βγάλει τα άπλυτά του στην φόρα πρίν το κάνουν οι Ρεπουμπλικάνοι. Και κυρίως το έκανε αυτό αρκετά νωρίς, ώστε πλέον να είναι όλα αυτά περσινά ξυνά σταφύλια.
Αυτό είναι μία σοβαρή ζημία για τον ΜακΚείν διότι σε μεγάλο βαθμό αφαιρεί το μεγαλύτερο όπλο από το σύνηθες οπλοστάσιο των συντηρητικών: την προπαγάνδα.
Άραγε, αν τα swift boats είχαν βγεί στην επιφάνεια αρκετά νωρίς, μήπως είχαμε σήμερα απερχόμενο πρόεδρο τον Κέρρυ?
Εξ ού και η διαφορά του Πάχτα από τον Εφραίμ.
Posts
Κάτι αντίστοιχο γίνεται και στην Ελλάδα. Μόλις βγει ένα σκανδαλο για την μία παράταξη βγαίνει ένα αντίστοιχο και για την άλλη ώστε οι πολίτες να αποχαυνώνονται και να αναισθητοποιούνται πλήρως. Μόνο που υπάρχει μία περίεργη ασυλία στα σκάνδαλα που αφορούν πρώην Κνίτες όπως ο Κόκκαλης και ο Μπόμπολας...
ReplyDelete"Μόνο που υπάρχει μία περίεργη ασυλία στα σκάνδαλα που αφορούν πρώην Κνίτες όπως ο Κόκκαλης και ο Μπόμπολας"
ReplyDeleteΠως κολλάει αυτό τώρα στο ποστ;;
"το μεγαλύτερο όπλο από το σύνηθες οπλοστάσιο των συντηρητικών: την προπαγάνδα"
Σωστά. Και δεν είναι μόνο η άμεση προπαγάνδα, δηλ. το να λες ψέματα για τον αντίπαλο για να κερδίσεις. Είναι και πιο έμμεσα κολπάκια. Που έχουν να κάνουν με τις ιδέες και τις αξίες και πως τις περνάς στον κόσμο ή παίζεις με αυτές. Π.χ. το φλερτ του Ρήγκαν με το ρατσιστικό συναίσθημα των λευκών που νιώθαν περίεργα μετά το Civil Rights Act. Το πλήθος των think-tanks και οι "οικονομολόγοι" supply-siders που περιγράφανε ψευδοθεωρίες για λαϊκή κατανάλωση στις εφημερίδες.
Μια ωραία τέτοια εξιστόρηση κάνει ο Krugman (επίκαιρος τώρα..) στο πρόσφατο Conscience of a Liberal.
Ωραίο μπλογκ, συνεχίστε!